Ter gelegenheid van de zonnewende op 21 juni werd ik door Anne Lemaire (haar website: www.annelemaire.com, leading with heart and mind) uitgenodigd om deel te nemen aan een wandeling van een walking community binnen een grote organisatie in Brussel.
Het was een bijzondere wandeling op een bijzondere locatie: het Zoniënwoud in Brussel. Nog nooit eerder deed ik een scribing sessie in de natuur, heerlijk was het! Gepakt en gezakt een hele dag het bos in om er de reflecties te capteren van mensen die onze wederzijdse relatie met de natuur willen meenemen in hun dagdagelijkse waardevolle werk.
Solstice walk of an engaged walking community in Brussels. I had the honor of being their scribe! What a wonderful opportunity to practice scribing in the woods. Back to the roots. Back to essence. Capturing essence while walking in nature. A valuable practice.
Hier zie je één van de tekeningen die onstond in het Zoniënwoud in Brussel, een bijzondere locatie om aan het werk te kunnen zijn als scribe.
Tekenen in het bos, dat is niet anders dan tekenen in een gebouw, het enige verschil is dat de ervaring nog intenser is, zowel voor mezelf als scribe, als voor de deelnemers.
Een eenvoudig tafeltje en krukje, en al het creatieve materiaal in een rugzak. Inspelen op wat is en komt... Spanning en rust tegelijk. Goed voorbereid zijn helpt me dan. Liever te veel materiaal dan te weinig. De rugzak zat vol en woog wel wat. Volgende keer kan hij al wat lichter zijn, dan neem ik enkel mee wat ik echt nodig heb.
Onze ruimte hier op Aarde, in tijd en plaats, is beperkt. Bij elk overlijden worden we daaraan herinnerd. Hoe kunnen we die ruimte, die elk van ons gegund is, op een zinvolle wijze besteden? Het is een vraag die me vaak bezighoudt.
Niet enkel voor mij, maar ook voor de Walking Community was het een experiment om er een scribe bij te betrekken. Nadien lees ik in hun verslag (geïllustreerd door de tekeningen die ik maakte): 'Another new experiment: we wanted to nee how scribing (others would call it visual harvesting) can be woven into the walks. And we discoveren how the reflections of the scribe can have a deepening effect on individual and collective learning.' Fijn om die woorden terug te krijgen.
Mijn eigen reflecties bij dit groene experiment? Een poëtisch terugblikken...
The language of the trees,
can it be woven
into the daily practice of work?
Perhaps it can,
if we are brave enough
to practice double listening, gratitude and silence.
Breathing
the smell of the forest.
Wondering
about light and shadow.
Acknowledging
the fact that we are animals.
Green
is the spirit of the trees.
Growth can be vertical and horizontal.
Inspiration can come from unexpected corners
into the cocreative process
of the groups we belong to.
Anje, Wednesday July 26th, 2023